Ispadanje bešike ili cistokela je stanje gde se zid vagine, koji graniči sa bešikom, ispupči zbog slabosti mišića i vezivnog tkiva koje ga podržava. To može da izazove osećaj pritiska u karlici, probleme sa mokrenjem i neugodnosti prilikom seksualnog odnosa. Slično tome, ispadanje materice ili prolaps uterusa događa se kada materica klizi iz svog normalnog položaja u vaginu, što može prouzrokovati slične simptome.

Dijagnostikovanje ovih stanja obično uključuje fizički pregled gde lekar može direktno da utvrdi stupanj ispupčenja ili prolapsa. Dodatne dijagnostičke metode kao što su ultrazvuk, MRI ili urodinamska ispitivanja mogu pomoći u proceni stepena prolapsa i uticaja na funkciju urinarnog sistema.

Za cistokelu, prednja kolporafija je popularna minimalno invazivna opcija. Ovaj zahvat, koji traje oko 20 minuta, izvodi se u lokalnoj anesteziji i smatra se bezbolnim za pacijentkinju. Već nakon prvog mokrenja, pacijentkinja može da ide kući– obično unutar jednog sata. Uspeh operacije generalno je dobar, ali zavisi od postoperativnih aktivnosti žene i njenih genetskih predispozicija.

Kada je reč o prolapsu uterusa, pristup lečenju varira. Ako pacijentkinja želi da sačuva matericu, operacija se izvodi u opštoj anesteziji. Materica se može podići i fiksirati trakom na ligament karlice ili prednje strane kičme, zavisno od izbora metode (pektinealna histeropeksija ili sakrohisteropeksija). Alternativa, bez upotrebe mrežice, uključuje vaginalni pristup poznat kao Manchester-Fothergillova operacija.

Za žene koje se odluče za uklanjanje materice, operacija se može izvesti pod lokalnom anestezijom uz blagu intravenoznu sedaciju. Pacijentkinje mogu očekivati da će biti otpuštene kući dan nakon operacije, nakon što se uklone kateter iz bešike i tamponada iz vagine.

Ove operacije, iako minimalno invazivne, zahtevaju određeni oporavak i pažljivo postoperativno praćenje. Uvek se preporučuje detaljna konsultacija sa lekarom kako bi se razmotrile sve opcije i odabrala najprikladnija metoda lečenja.